Yenoble Wood´s Amazing Arwen, roepnaam Arwen, was een teefje uit het eerste nest dat gefokt is binnen de kennel Yenoble Wood’s. Moeder van dit nest was Yentl La Luna of Briddy´s Home, vader Sir Bedivere of Briddy´s Home. Dit eerste nestje, bestaande uit vier teefjes en een reutje werd geboren op vrijdag de dertiende augustus 2004.
In het nest was het maar een eigengereid ding. Ze speelde wel met haar zusjes en broertje, vond het een sport om Pino (onze tamme kakariki) op te jagen bij de kooi en functioneerde prima in de roedel, maar met mensen had ze maar weinig. Toch had ik haar gekozen om te blijven, ze was het mooiste en best gebouwde hondje uit het nest en ik dacht, maar hoopte vooral, dat dat eigengereide gedoe er wel snel af zou gaan. Het was toch immers een kind van die schattige Luna en een kleinkind van de voorbeeldige Milo?!
Maar helaas, niets bleek minder waar. Ze heeft me een half jaar lang flink op de proef gesteld en dat heeft me heel wat bloed, zweet en vooral tranen gekost. Ik kon maar niet wennen aan deze eigenwijze plurk, maar uiteindelijk heeft ze toch mijn hart veroverd en hoe!
Arwen was een hond met twee gezichten: aan de ene kant een pittige dame, die ten opzichte van vreemde drukke honden en kinderen duidelijk haar eigen space nodig had. Maar als die ruimte gerespecteerd werd, was er geen vuiltje aan de lucht. Aan de andere kant een enorme knuffel die er alles aan deed om je aandacht te krijgen. Ze is ook een geweldige mama geweest voor haar pups en genoot op latere leeftijd ook heel erg van het verzorgen van haar kleinkinderen zolang ze nog maar niet de werpkist uitkropen, want dan was voor haar de lol er al gauw af. Ze was een super slim hondje en genoot er van om op de bank tussen ons in zittend televisie te kijken. We moesten dan overigens niet even opstaan: opgestaan was altijd plaats vergaan…
Daarnaast is Arwen altijd super aktief geweest: met luidkeels geblaf ging ze als een raket van start op de behendigheidsbaan, dat was echt helemaal haar ding. Vandaar dat we voor haar geen showcarrière hebben gekozen, maar ons echt hebben toegelegd op de sport. Het was een hondje met enorme werklust en ‘will to please’, maar stiekem toch altijd ook nog een deugniet. Arwen behaalde in de A-klasse behendigheid in zes wedstrijden drie U-tjes, allemaal met de eerste plaats op het podium! Met een leeftijd van twintig maanden promoveerde zij naar de B1. In augustus 2007 promoveerden we tussentijds op podiumplaatsen naar de C-klasse, waar we jaren met elkaar ontzettend veel plezier hebben beleefd totdat Arwen in 2013 een ernstige rugblessure opliep. In 2014 hebben we dan ook met heel veel pijn in ons hart een definitief punt gezet achter onze behendigheidscarrière om geen onnodig risico te nemen op blijvend letsel.
Ik miste het enorm om met mijn kleine apekop ons favoriete spelletje te beoefenen, want wat was het toch een heerlijk hondje om mee te werken. Maar dat was niets vergeleken met het gemis waar we mee geconfronteerd werden toen we vanwege een hersentumor heel onverwacht afscheid moesten nemen van ons kleine Bokitootje zelf op 31 januari 2018. Mijn hart was gebroken en is tot op de dag van vandaag nog steeds niet helemaal geheeld. God wat mis ik haar!